Wat is het conflict in congo?
De Congolese Burgeroorlog bevindt zich vooral op het grondgebied van Congo. Er zijn wel 9 Afrikaanse landen mee betrokken.
Het begon allemaal in ongeveer 1994 in het oosten van Congo. Een bevolkingsgroep, genaamd de Hutu’s vluchten uit Ruwanda en Burundi naar ’t oosten van Congo, dat toen nog Zaïre heette. De Interahamwe-milities bewaakten de vluchtelingenkampen. De hutu milities speelde een zeer belangrijke rol in de genocide in Rwanda. Er wordt geschat dat er ongeveer tussen 500.000 en 1.000.000 Tutsi’s en gematigde Hutu’s zijn vermoord. Om te voorkomen dat de Hutu’s terug zouden komen naar Rwanda, viel het Rwandese leger het oosten van Congo binnen.
Het Rwandese leger bestond vooral uit Tutsi’s, die veel wraakgevoelens hebben. Troepen uit Burundi en Oeganda steunden deze actie met militairen. De president van Congo, genaamd Mobutu Sese Seko, was hier niet over te spreken. De Rwandezen en Burundezen steunden de rebellen van Laurent-Desire Kabila, die na lang vechten het presidentschap van Mobutu Sese Seko overneemt in 1997 met geweld overneemt. Vanaf dat moment heet Congo, wat toen Zaïre heette: Congo Kinshasha.
De nieuwe president werd net zo verschikt als zijn voorganger. Kabila wilde de macht meer naar zichzelf trekken, maar daar waren de mensen in het oosten niet mee eens, waardoor er nog meer geweld uitbrak. Kabila beschuldigde Rwanda ervan dat Rwanda grondstoffen van Congo in het oosten claimde. Zo brak een oorlog uit. De mensen uit de landen bij het oosten van Congo steunden de opstandelingen tegen Kabila en namen al snel gebieden over in de oostelijke delen van Congo. Eind 1998 had Kabila nog maar de macht over 2/3 deel van Congo. Langzamerhand bemoeide steeds meer staten met het conflict in Congo. Oeganda deed bijvoorbeeld mee omdat ze vreesden dat Oegandese rebellen ook naar het oosten van Congo zullen gaan. Maar natuurlijk speelde de grondstoffen in dat gebied ook een rol. Zimbabwe steunde Kabila, alleen omdat hij meer macht wilde in Afrika. Angola steunde Congo om de Angolese rebellen uit het oostelijke gebied te krijgen.
Er is vaak geprobeerd vrede te sluiten in een vredesverdrag, bijvoorbeeld in 1999, het Lusaka vredesakoord namelijk. In dit verdrag stond dat alle landen die bij de oorlog waren betrokken de gewapende groepen in Congo moeten verdrijven die te maken had met de Rwandese genocide in 1994 en dat de rust weer moest wederkeren.
Later in 1999 stuurde de VN 5.500 soldaten naar Congo om voor vrede te zorgen. Maar de gevechten bleven aanhouden.
Juni 2001 werd Kabila vermoord door zijn lijfmacht. Het is nog steeds niet bekend wie de opdracht gaf, maar er gaan geruchten dat de bondgenoten van Kabila de opdracht gaf, omdat ze Kabila beu waren. Joseph Kabila, zijn zoon werd zijn opvolger.
Congo had al een zwakke economie, maar door deze burgeroorlog is het er nog verder op achteruit gegaan. Buitenlandse bedrijven en investeerders verlieten het land door de burgeroorlog. Het budget van de regering ging daarom drastisch omlaag. Uit een schatting is gebleken dat er ongeveer 3.4 miljoen mensen op de vlucht zijn. 1.4 miljoen mensen kwamen uit het oosten van Congo. De rest kwam uit de omliggende landen die met het conflict te maken hadden. Ook heeft deze oorlog de reputatie van Afrika beschadigd.
Het begon allemaal in ongeveer 1994 in het oosten van Congo. Een bevolkingsgroep, genaamd de Hutu’s vluchten uit Ruwanda en Burundi naar ’t oosten van Congo, dat toen nog Zaïre heette. De Interahamwe-milities bewaakten de vluchtelingenkampen. De hutu milities speelde een zeer belangrijke rol in de genocide in Rwanda. Er wordt geschat dat er ongeveer tussen 500.000 en 1.000.000 Tutsi’s en gematigde Hutu’s zijn vermoord. Om te voorkomen dat de Hutu’s terug zouden komen naar Rwanda, viel het Rwandese leger het oosten van Congo binnen.
Het Rwandese leger bestond vooral uit Tutsi’s, die veel wraakgevoelens hebben. Troepen uit Burundi en Oeganda steunden deze actie met militairen. De president van Congo, genaamd Mobutu Sese Seko, was hier niet over te spreken. De Rwandezen en Burundezen steunden de rebellen van Laurent-Desire Kabila, die na lang vechten het presidentschap van Mobutu Sese Seko overneemt in 1997 met geweld overneemt. Vanaf dat moment heet Congo, wat toen Zaïre heette: Congo Kinshasha.
De nieuwe president werd net zo verschikt als zijn voorganger. Kabila wilde de macht meer naar zichzelf trekken, maar daar waren de mensen in het oosten niet mee eens, waardoor er nog meer geweld uitbrak. Kabila beschuldigde Rwanda ervan dat Rwanda grondstoffen van Congo in het oosten claimde. Zo brak een oorlog uit. De mensen uit de landen bij het oosten van Congo steunden de opstandelingen tegen Kabila en namen al snel gebieden over in de oostelijke delen van Congo. Eind 1998 had Kabila nog maar de macht over 2/3 deel van Congo. Langzamerhand bemoeide steeds meer staten met het conflict in Congo. Oeganda deed bijvoorbeeld mee omdat ze vreesden dat Oegandese rebellen ook naar het oosten van Congo zullen gaan. Maar natuurlijk speelde de grondstoffen in dat gebied ook een rol. Zimbabwe steunde Kabila, alleen omdat hij meer macht wilde in Afrika. Angola steunde Congo om de Angolese rebellen uit het oostelijke gebied te krijgen.
Er is vaak geprobeerd vrede te sluiten in een vredesverdrag, bijvoorbeeld in 1999, het Lusaka vredesakoord namelijk. In dit verdrag stond dat alle landen die bij de oorlog waren betrokken de gewapende groepen in Congo moeten verdrijven die te maken had met de Rwandese genocide in 1994 en dat de rust weer moest wederkeren.
Later in 1999 stuurde de VN 5.500 soldaten naar Congo om voor vrede te zorgen. Maar de gevechten bleven aanhouden.
Juni 2001 werd Kabila vermoord door zijn lijfmacht. Het is nog steeds niet bekend wie de opdracht gaf, maar er gaan geruchten dat de bondgenoten van Kabila de opdracht gaf, omdat ze Kabila beu waren. Joseph Kabila, zijn zoon werd zijn opvolger.
Congo had al een zwakke economie, maar door deze burgeroorlog is het er nog verder op achteruit gegaan. Buitenlandse bedrijven en investeerders verlieten het land door de burgeroorlog. Het budget van de regering ging daarom drastisch omlaag. Uit een schatting is gebleken dat er ongeveer 3.4 miljoen mensen op de vlucht zijn. 1.4 miljoen mensen kwamen uit het oosten van Congo. De rest kwam uit de omliggende landen die met het conflict te maken hadden. Ook heeft deze oorlog de reputatie van Afrika beschadigd.